Japanski bariton Teruhiko Komori započeo je studije na Tokijskom univerzitetu, a zatim je studirao u Berlinu. Bio je prvi japanski pevač koji je pohadjao nastavu kod Ditriha Fišera-Dieskaua na Visokoj školi za umetnost u Berlinu i dalje je studirao kod Haralda Štama i Hans-Gerolda Šrama. Pohađao je nekoliko majstorskih kurseva kod Hansa Hotera, Donalda Mekintajra, Daltona Boldvina, Đina Bećija, Andraša Šifa i Hermana Preja.

Tokom studija imao je operski debi kao Žermon u Travijati u Državnoj operi u Pragu 1999. 2000-2012. Član je pozorišta Altenburg i Gera u Turingiji u Nemačkoj. U ovoj operskoj kući pevao je glavne uloge u “fahu” dramskog baritona, npr. naslovne uloge u operama Rigoleto, Holanđanin lutalica, Vocek i Don Đovani, zatim kao Jago u Otelu, Skarpija u Toski, Lesko u operi Manon Lesko, Telramund u Loengrinu, Grof Almaviva u Figarovoj ženidbi i Eskamiljo u Karmen. Godine 2011. nagrađen je kao prvi japanski pevač sa titulom “kamerzenger”.

Pozivan je da gostuje širom sveta; 2006. godine pozvan je na Salcburški festival da peva ulogu Vodje u operi Iznevereno more Hansa Vernera Hencea pod upravom Gerda Albrehta i sa orkestrom RAI iz Torina, zatim u Torinu i Milanu pevao je u ulozi Jošija u operi Hanđo Tošija Hosokave (po romanu Juka Mišime).

U Japanu je redovno nastupao kao Johanan u operi Saloma, Robert Storč u Intermecu, Mandrika u Arabeli, Nastavnik muzike u Arijadni na Naksosu, Jupiter u Ljubav Danaje, naslovnu ulogu u Orfeju i Makbetu, Simone u operi Firentinska tragedija Aleksandra Zemlinskog, Votan u Vagnerovom Prstenu, Telramunda u Loengrinu, četiri baritonske uloge u Hofmanovim pričama i naslovnu uloga u Liru Ariberta Rimana.

Godine 2012. postavljen za profesora na Tokijskom muzičkom fakultetu i vratio se u Japan.

Teruhiko Komori je sarađivao sa umetnicima kao što su: Mišel Plason, Peter Konvični, Mjung-Vun Čung, Andrea Batistoni, Kazuki Jamada, Jun Merkl, Gabrijel Felc, Aleksander Librajh, Andreas Homoki, Karoline Gruber, Simon Jang, Saša Gecel.