Izraelski flautista Gi Ešed prvi je flautista Izraelske filharmonije, pod muzičkom upravom Lahava Šanija.

Istu poziciju imao je dok je bio član Mađo Muzikale Fjorentino (Opera u Firenci), takođe pod upravom Zubina Mehte, zatim Berlinske državne kapele sa Danijelom Barenbojmom, Simfonijskim orkestrom Švedskog radija pod vođstvom Danijela Hardinga i Kameratom iz Mančestera pod upravom Daglasa Bojda. Pored toga, od 2001. godine nalazi se na mestu prvog flautiste Zapadnoistočnog Divan orkestra pod upravom Danijela Barenbojma.

Kao veoma traženi orkestarski muzičar, Gi se pojavljivao kao gostujući solo flautista sa orkestrima kao što su Simfonijski orkestar Bavarskog radija, Filharmonija iz Los Anđelesa, Kamerni orkestar Maler, Londonska filharmonija, Bamberški simfonijski orkestar, Roterdamska filharmonija i orkestar milanske Skale.

Kao solista, Gi Ešed se pojavio na prestižnim festivalima u Salcburgu i Lucernu sa Zapadnoistočnim Divan orkestrom pod vođstvom Danijela Barenbojma i Pjera Buleza, kao i u Italiji, Nemačkoj, Velikoj Britaniji, Mađarskoj i rodnom Izraelu sa orkestrima kao što su Izraelski kamerni orkestar, Kamerata iz Mančestera, Izraelska Kamerata iz Jerusalima, Ekvadorski nacionalni orkestar, Berlinski kamerni solisti, Berlin Hof Musik, Solisti iz Tel-Aviva i Kamerna filharmonija Amade, u saradnji sa Trevorom Pinokom, Nikolasom Kremerom, Haimeom Martinom, Friderom Obstfeldom i Koljom Blaherom.

Gi je posvećeni kamerni muzičar i osim sviranja i snimanja u svojstvu osnivača Ansambla 360, redovan je učesnik Jerusalimskog međunarodnog festivala kamerne muzike i učestvovao je na raznim festivalima kamerne muzike kao što su Betovenfest Bon i Vals Festival.

Nastupao je u prestižnim ciklusima kamerne muzike kao što su Vigmor Hol, Pari Site de la Muzik, Berlinski Koncerthaus, Pariski Luvr, Tonhale u Diseldorfu i Filharmonija iz Esena sa partnerima kao što su Danijel Barenbojm, Kiril Gerštajn, Elena Baškirova, Frans Helmerson, Klaus Tuneman, Mari Luiz Nojneker, Karl-Hajnc Stefens, Gari Hofman, Paskal Morages, Alek Klajn, Gaj Bronštajn, Antje Vajthas, Solisti Berlinske filharmonije i drugi.

Nekoliko puta je snimao za izraelski radio, emački radio, BBC, švedski radio i snimio je 4 CD-a sa delima Mocarta, Špora, Betovena i Pulenka za muzičke produkcije ASV i Nimbus.

Gi je bio redovan dobitnik stipendije Američko-izraelske fondacije i osvojio je specijalnu stipendiju za izuzetnost Fondacije Topfer iz Hamburga.

Diplomirao je sa odličnim uspehom na Rubinovoj muzičkoj akademiji Univerziteta u Tel-Avivu, na Visokoj školi za muziku Hans-Ajzler u Berlinu i na Visokoj školi za muziku i pozorište u Hamburgu. Među njegovim učiteljima bili su Lior Eitan, Josi Arnhajm, Mordekai Rehtman, prof. Žak Zun i prof. Moše Epštajn.

Kada je imao 21 godinu, nakon završetka trogodišnjeg služenja u izraelskoj vojsci kao glavni flautista Orkestra vazdušnih snaga, Gi je imenovan za glavnog flautistu Simfonijskog orkestra Severnog Izraela u Haifi, gde je svirao između 2000-2002. godine.