Kristijan Šuman je savremeni umetnik mnogostrukih talenata, koji je velikom brzinom stekao dobru reputaciju i kao operski i koncertni dirigent, kompozitor i aranžer, i etablirao se kao vodeći međunarodni autoritet u svetu savremene i filmske muzike.

Saradnja je u srži svih Šumanovih projekata, u kojima često integriše druge žanrove u orkestarsku muziku, poput filmske muzike i muzike iz video-igara, džeza i savremene elektronske muzike. Sarađivao je sa umetnicima poput Džona Pauela, Eliota Goldentala, Hauarda Šora, Samija Tieboa i Robina Šulca, a godinama se usavršavao u mentorstvu Petera Etveša. Šumanov fokus je na stvaranju novih, ozbiljnih hibridnih formata za koncertne i operske dvorane, uključujući elektronske i interaktivne elemente za interdisciplinarne projekte u 21. veku. 

Kao dirigent, Šuman redovno nastupa sa orkestrima poput Filharmonije u Oslu, Varšavske filharmonije, orkestra Teatra Kolon i Filharmonije Severno-nemačkog radija iz Hanovera. U sezoni 2021/22, debitovao je sa Bamberškim simfonijskim orkestrom, Nemačkim simfonijskim orkestrom u Berlinu i Simfonijskim orkestrom iz Miluza. Šuman je takođe dirigent i muzički direktor Zvuka klime, međunarodne turneje dečjeg programa koji se bavi temom klimatskih promena, a koji obuhvata i Šumanovu autorsku muziku.

Na operskoj sceni, Šuman je ostvario zapažene nastupe širom Evrope u nekoliko produkcija. U Berlinu je dirigovao premijerom opere Anđeli u Americi Petera Etveša i postigao veliki uspeh sa produkcijom Tri sestre istog autora u Teatru Kolon. Od istog autora, takođe je izveo Tragediju đavola u Bavarskoj državnoj operi kao i Lejdi Sarašina u Teatru Vijelki u Varšavi. U Gran operi u Avinjonu dirigovao je dvostruki program koji je uključivao Bartokov Zamak Plavobradog i Etveševo delo Bez krvi. Ranije je imao dugogodišnju saradnju sa Teatrom Sen Galena, gde je, od 2006. do 2009. godine, obavljao funkciju kapelmajstora.

Kristijan Šuman živi u Nemačkoj i poseduje zvanje mastera umetnosti sa Univerziteta Franc List u Vajmaru, gde je studirao dirigovanje i kompoziciju kod profesora Nikolasa Paskea i Mihaela Obsta (2007).