Arabela Štajnbaher
Proslavljena širom sveta kao jedna od vodećih solistkinja današnjice, Arabela Štajnbaher je poznata po svom izuzetno raznovrsnom repertoaru, koji obuhvata vrhunska dela klasicizma i romantizma, pored modernističkih koncerata Bartoka, Berga, Britna, Glazunova, Gubajduline, Hartmana, Hindemita, Hačaturjana, Mijoa, Prokofjeva, Šnitkea, Šostakoviča i Šimanovskog.
Sezona 2020/2021 počinje nastupom sa Tonkinstler orkestrom na Grafeneg festivalu. Najvažniji nastupi sezone uključuju ponovno izvođenje sa Simfonijskim orkestrom tokijskog radija, Bečkim simfonijskim orkestrom, Belgijskim nacionalnim orkestrom, Filharmonijskim orkestrom iz Strazbura, kao i Drezdenskom filharmonijom. Dalje nastavlja turneju po Nemačkoj sa orkestrom Aurora. U Nemačkoj takođe nastupa sa Gircenih orkestrom iz Kelna i Bavarskim kamernim orkestrom Rundfunk. Sa ovim orkestrom izvodi repertoar sa svog nadaleko hvaljenog poslednjeg albuma, objavljenog u junu 2020. godine, na kojem se nalaze Četiri godišnja doba Vivaldija i Pjacole. Takođe ima resitale u Parizu, Hamburgu, Šlos Elmau, kao i širom Španije i Japana. Drugi orkestri sa kojima Arabela Štajnbaher redovno sarađuje uključuju Njujoršku filharmoniju, Bostonski simfonijski orkestar, Čikaški simfonijski orkestar, Gevandhaus orkestar iz Lajpciga, Simfonijski orkestar severnonemačkog radija Elbharmoni i Simfonijski orkestar bavarskog radija. Nastupala je sa velikim uspehom i sa Londonskim simfonijskim orkestrom i Filharmonija orkestrom, kao i Francuskim nacionalnim orkestrom, Simfonijskim orkestrom bečkog radija i Seulskim filharmonijskim orkestrom.
Arabela sarađuje sa dirigentima kao što su Herbert Blomsted, Kristof fon Dohnanji, Kristof Ešenbah, Lorens Foster, Valeri Gergijev, Jakub Hruša, Marek Janovski, Vladimir Jurovski, Fabio Luizi, Zubin Mehta, Andris Nelsons, Janik Nezet-Segen i Kiril Petrenko.
Diskografija Arabele Štajnbaher sa devetnaest izdanja impresivni je pokazatelj njenog raznolikog repertoara. Snima isključivo za Pentaton. Njen najnoviji snimak sadrži Četiri godišnja doba Astora Pjacole i Antonija Vivaldija, a njeno izvođenje snimano je uz Minhenski kamerni orkestar. Objavljen je u leto 2020. godine i pobrao je najbolje kritike: Gardijanova recenzija sa 5 zvezdica završava se jednostavno sa – kakav muzičar. Njeno izvođenje Violinskih koncerata Britna i Hindemita sa Vladimirom Jurovskim i Simfonijskim orkestrom berlinskog radija dobilo je visoko priznanje kritike, a Gramofon Magazin komentariše da je njeno partnerstvo sa Jurovskim kao iz raja.
Rođena u muzičkoj porodici, Štajnbaher počinje da svira violinu od svoje treće godine, a od osme godine uči kod Ane Čumačenko na Univerzitetu za muziku i pozorište u Minhenu. Muzičku inspiraciju i uzor pronalazi u izraelskom violinisti Ivriju Gitlisu.
Štajnbaher trenutno svira na Booth Stradivarijusu iz 1716. godine, instrumentu koji joj je velikodušno pozajmila muzička fondacija Nipon.