Irac Pol Meknamara je opšte priznat kao jedan od najsvestranijih dramskih tenora svoje generacije.

Sa sedištem u Berlinu, pevao je u operskim kućama širom Evrope, gde su njegovi zapaženi uspesi uključivali nedavni debi u La Feniče u Veneciji kao Tanhojzer iz istoimene Vagnerove opere, pod upravom Omera Meira Velbera i hvaljene predstave u Nemačkoj operi u Berlinu u Braunfelsovoj operi Scene iz života svete Jovanke. Nadalje, dobio je široka priznanja za svoj severnoamerički debi sa Američkim simfonijskim orkestrom iz Njujorka, pod upravom glavnog dirigenta Leona Botštajna, gdje su publika i kritičari pohvalili njegovi nastup u operi Mona Liza Maksa fon Šilingsa.

Ostali nastupi uključuju Teatar Vjelki u Varšavi, Teatar Rojal da la Mone u Briselu, Opera iz Severne Irske, Opera Keptaun, Opera Lesna u Sopotu (Poljska), Opera Irska, Festival Janaček u Brnu, Nacionalna opera u Almatiju, Kazahstan, Gradski teatar u Rio de Žaneiru, Festival u Salcburgu i Pekinški muzički festival. Koncertni nastupi su ga odveli u mnoge vodeće koncertne dvorane u svetu, uključujući Berlinsku filharmoniju, amsterdamski Koncertgebau, njujorški Karnegi Hol i berlinsku salu Pjer Bulez.

Pored Vagnerovih Klaudia, Erika, Logea, Tanhojzera, Tristana i Parsifala, opsežni repertoar Pola Meknamare obuhvata uloge kao što su Mocartov Idomeneo, Maks u Veberovom Čarobnom strelcu, Vasko da Gama u Majererovoj Afrikanki, Lenski u operi Čajkovskog Evgenije Onjegin, Kanio u Leonkavalovim Pajacima, princ u Dvoržakovoj Rusalki, Irod u Štrausovoj operi Saloma, Bahus u Štrausovoj Ariadni na Naksosu, Tihon u Janačekovoj operi Katja Kabanova, Gvido Bardi u Firentinskoj tragediji Cemlinskog, Tamburmajor u Bergovom Voceku, naslovna uloga u Britnovom Piteru Grajmsu, Baron de Lubordemon u Ludenskim đavolima Kšištofa Pendereckog i Harold Mičel u operi Tramvaj zvani želja Andrea Prevena.