Dvadesetosmogodišnja pijanistkinja Anika Trojtler smatra se jednom od najperspektivnijih mladih nemačkih umetnika.

Anika Trojtler dobitnik je mnogobrojnih nagrada sa domaćih i međunarodnih takmičenja. Osvojila je treće mesto na Međunarodnom muzičkom takmičenju u Montrealu 2014. godine kao i polufinalni plasman na takmičenju ARD u Minhenu iste godine, a 2013. plasirala se u polufinale na međunarodnom klavirskom takmičenju u Klivlendu. Dobitnik je druge nagrade (prva nije dodelјena) kao i nagrade publike na Grigovom konkursu u Oslu 2009. godine. Takođe je osvojila nagrade na Međunarodnom klavirskom podijumu u Minhenu i na klavirskom takmičenju Đina Bahauer u Solt Lejk Sitiju. Godine 2011. Anika Trojtler je dobila stipendiju od “Deutscher Musikwettbewerb” a 2008. godine dobila je nagradu GWK za mlade umetnike koju dodelјuje Društvo za promovisanje kulturne aktivnosti Minstera/Vestfalije.

Ona je 2015. godine izdala svoj najnoviji CD za izdavačku kuću Syquali/Harmonia Mundi sa delima Mendelsona. Nјen prvi CD sa komadima i Fantazijom u Ce-duru Roberta Šumana pojavio se 2013. u izdanju kompanije GENUIN.

U sezoni 2015/16, Anika Trojtler izvela je veliki broj resitala, uklјučujući koncerte u “Laeiszhalle Hamburg,” Koncerthaus Berlin, Sala Rudolf Etker iz Bilefelda i u Minsteru. Zatim je nastupala na BASF u Ludvigshafenu, Burghof Lerak, Šlos Elmau, na Uskršnjem festivalu u Bajrojtu, a zatim u okviru ciklusa Pro Muzika u Montrealu. Kao solista nastupala je sa orkestrima kao što su, Hofkapele iz Vajmara u Koncertnom teatru u Kesfeldu, sa Nemačkim kamernim orkestrom iz Berlina i sa Simfonijskim orkestrom Redžajna u Kanadi.

Najzanimlјiviji nastupi Anike Trojtler u sezoni 2016/17 su njen debi sa orkestrom Gircenih u dvorani Filharmonije u Kelnu, sa Državnim orkestrom Visbaden, i u Koncerthaus u Beču. Pored toga, svirala je ponovo sa Nemačkim kamernim orkestrom iz Berlina u Koncertnoj dvorani u Dortmundu.

Decembra 2010, Anika je debitovala sa Nemačkim simfonijskim orkestrom iz Berlina u glavnoj sali Berlinske filharmonije. Zatim je nastupala sa Radijskim simfonijskim orkestrom iz Berlina, simfonijskim orkestrom iz Montreala, sa Radijskim simfonijskim orkestrom iz Praga u sali Minhenske filharmonije, sa Polјskom kamernom filharmonijom, Kamernom akademijom iz Potsdama, Novom filharmonijom iz Vestfalije, sa Bohumskim simfonijskim orkestrom u koncertnoj dvorani u Dortmundu, sa filharmonijom Robert Šuman iz Kemnica, Narodnim kamernim orkestrom iz Esena i kamernim orkestrom iz Manhajma.

U leto 2010. godine Anika Trojtler primlјena je na Akademiju Festivala Verbije.

Pored majstrorskih tečajeva sa poznatim muzičarima kao što su Ferenc Radoš i Arije Vardi, takođe je nastupala na koncertima u okviru festivala Verbije. Gostovala je na renomiranim festivalima, uklјučujući Festival Meklenburg-Forpomern, zatim Festival Usedomer, Festival “List u Provansi”, i na festivalu “Movimentos” u Volfzburgu, “gradu motora”. Takođe je nastupala uživo na Nemačkim radio stanicama NDR i Nemačkom radiju za kulturu.

Kao pasionirani kamerni muzičar, Anika Trojtler je nastupala sa prestižnim gostima kao što su Ramon Ortega Kuero, Jens Peter Majnc, Ingeborg Danc, Kvartet Amarilis – i na njenom sopstvenom festivalu “Somerklang” (2011-2013). Nјeni redovni kamerni muzički partneri su, između ostalih, Kit Armstrong, Sujoen Kim, Širli Bril, Ramon Ortega Kuero i Jens Peter Majnc.

Anika Trojtler počela je da svira klavir sa četiri godine kod Almuta Ekelsa. Od 2001 godine, Renate Krečmar-Fišer postala je njen redovni profesor klavira.

Kada je imala 21 godinu, dobila je najviše ocene za svoj diplomski rad kod profesora Matijasa Kišnerajta na Univerzitetu za muziku i dramu u Rostoku. Posle sticanja magistrature na Visokoj školi za muziku, teatar i medije u Hanoveru, Anika Trojtler nastavila je da radi kao postdiplomski student u solo klasi profesora Bernda Geckea. Kao dopunu svojim studijima, Anika učestvuje na majstorskim kursevima koje vode Janina Fijalkovska, Ričard Gud i Elizabet Leonskaja. Pored toga, dobila je dodatni umetnički podsticaj od Leifa Ovea Andsnesa i Mareja Peraje, sa kojima je spremala Goldbergove varijacije Baha.