Nemačko – kanadski violončelista Johanes Mozer rođen je 1979. godine. Počeo je da svira violončelo sa osam godina, a 1997. godine je postao učenik profesora Davida Geringasa. Na Takmičenju Čajkovski 2002. godine osvojio je Prvu nagradu, a dodelјena mu je i Specijalna nagrada za interpretaciju Rokoko varijacija. Nastupao je sa najpoznatijim svetskim orkestrima poput Berlinske filharmonije, Nјujorške filharmonije, Losanđeleske filharmonije, Filharmonije iz Hong Konga, Minhenske filharmonije i Izraelske filharmonije, kao i sa Čikaškim simfonijskim orkestrom, Londonskim simfonijskim orkestrom, Simfonijskim orkestrom Bavarskog radija, Simfonijskim orkestrom Frankfurtskog radija, Kralјevskim orkestrom Koncertgebau, Tokijskim simfonijskim orkestrom, orkestrima iz Filadelfije i Klivlenda. Mozer redovno sarađuje sa vrhunskim dirigentima kao što su Rikardo Muti, Lorin Mazel, Maris Jansons, Valeri Gergijev, Zubin Mehta, Vladimir Jurovski, Franc Velzer-Mest, Manfred Honek, Kristijan Tilman, Pjer Bulez, Pavo Jarvi, Semjon Bičkov, Janik Neze-Segen i Gustavo Dudamel.

U sezoni 2014/15, Mozer prvi put nastupa sa Bostonskim simfonijskim orkestrom i Komičnom operom iz Berlina i nastavlјa saradnju sa Krakovskom filharmonijom, Filharmonijom Bi-Bi-Sija, Ruskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrima iz Malmea i San Dijega i Praškom filharmonijom, a sa Drezdenskom filharmonijom je išao na turneju po SAD-u.

Mozerovo ime postaje sve poznatije zahvalјujući njegovom radu na širenju uticaja klasičnog žanra, kao i njegovom strastvenom fokusu ka novoj muzici, pa će Johanes tokom naredne sezone sarađivati na nekoliko novih kompozicija sa Džulijom Vulf, Endruom Normalnom, Anom Klajn i drugim umetnicima. U oktobru 2012. godine premijerno je izveo Magnetar – koncert za električno violončelo kompozitora Enrika Čapele, sa Losanđeleskom filharmonijom pod rukovodstvom Gustava Dudamela, a u sezoni 2013/14. Mozer je nastavio saradnju sa Losanđeleskom filharmonijom izvođenjem koncerta za violončelo Up-close Mihela van der Aa.

Mozer je posvećen povezivanju sa mlađom publikom. Od američke turneje Oglašavanje: novi pogled na klasičnu muziku 2010. godine, sa pijanistkinjom Filis Čen koja svira na klaviru igrački, pa sve do poseta univerzitetskim kampusima i nastupa u alternativnim prostorima, njegov cilј je da predstavi klasičnu muziku na način koji slušaoci svih uzrasta mogu da razumeju.

Kao kamerni muzičar, Mozer je nastupao sa Džošuom Belom, Emanuelom Aksom, Leonidasom Kavakosom, Menahemom Preslerom, Džejmsom Enesom, Midori i Džonatanom Bisom. Učestvovao je na brojnim festivalima, među kojima su Verbije, Šlezvig-Holštajn, Gštad i Kisinger, Festival kamerne muzike Mehta, festivali u Koloradu, Sijetlu i Brevardu.

Mozer je 2014. godine proglašen dobitnikom prestižne nagrade Brams. Dobio je dve nagrade ECHO Klassik i nagradu Nemačkih kritičara muzičkih izdanja za svoje snimke u izdanju diskografske kuće Hänssler Classics. Nјegov prvi album sa snimcima koncerata, na kome se nalazi kompletni opus Sen-Sansa za violončelo i orkestar u saradnji sa Simfonijskim orkestrom Štutgartskog radija, uvršten je u deset najbolјih izdanja 2008. godine u izboru muzičkog portala Classics Today. Nakon albuma sa delima Britna, Bridža i Baha, snimci koncerata Martinua, Hindemita i Honegera dobili su sjajne kritike i nominovani za prestižnu Nagradu Nemačkih kritičara muzičkih izdanja. Mozerov poslednji CD sa Britnovom Simfonijom za violončelo i Šostakovičevim Koncertom za violončelo br. 1 sa Simfonijskim orkestrom Zapadnonemačke radiotelevizije iz Kelna i dirigentom Pijetarijem Inkinenom objavlјen je u januaru 2012. godine.